آئین مستان

من دل غمین با قلبی حزین

باید بی تو باشم دیگه بعد از این

ببین حالمو تو احوالمو، پیشت اومدم بعد یک اربعین

پاشو پیری زینب و چاره کن

یه رحمی به این حال بی چاره کن

با اون صوت جان سوز قرآن داداش

دوباره دل من رو آواره کن

همه هست زینب فدای سرت

میدونم برید است رگ حنجرت

بیا حاجتمو روا کن داداش

کنارت بزار جون بده خواهرت

الهی که زینب بمیره برات

غم بی امون، منه خسته جون

سرت رو نیزه داداش غرق خون

چه صحرایی بود، چه غوغایی بود

به چشمات به من گفتی اینجا نمون

تو رو تا روی نیزه دیدم داداش

مثل بید مجنون خمیدم داداش

صدای استخونایی که می شکست

زیر سم اسبا شنیدم داداش

داداش از رقیه نگیری سراغ

با پای برهنه تو صحرای داغ

نپرسی چرا دخترت نیست پیشم

بیمیرم که دق کرد داداش از فراغ

الهی که زینب بمیره برات

کربلا حیرونم، بی تو نیمه جونم

بالای قبر تو یه فاتحه میخونم

 اربعینه سر خاکت روضه خونه خواهرت

 کاش نگیری تو سراغی از سه ساله دخترت

 ای وای، سلام غریب کربلا

 یادم نمیره قتله گاه

 زدی رو خاکا دست و پا

ای وای، سلام غریب کربلا

نمیدونی چی کشیدم توی مجلس شراب

 مینون نامحرما بود دختر ابوتراب

 ای وای، سوغاتی دیگه میبرم

 مدینه پیش مادرم 

  پیرهن تو برادرم

ای وای، سلام غریب کربلا

اومده یه کاروونی میون نم نم بارون

برا دشت کربلا باز اربعین اومده مهمون

 کاروون اومده اما نداره قافله سالار

 اومده بعد چهل روز ولی اینبار بی علمدار

 پشت قافله یکی هست تو دلش یه دنیا درده

 به حسین قول داده بوده بی رقیه بر نگرده

یا حسین غریب مادر

زینب اومده زیارت با تنی که نیمه جونه

کنار قبر حسینش داره فاتحه میخونه

 برا زینب این چهل روز انگاری بوده چهل سال

 پیرهن خونی تو دستاش داره میره سمت گودال

 نجمه و لیلا کنار مزار قاسم و اکبر

 اما هی رباب میگرده پی قبر علی اصغر

یا حسین غریب مادر

هنوزم بعد چهل روز رد خیمه سوخته ها هست

هنوزم نیزه شکسته روی خاک قتله گاه هست

 نه دیگه گوشواره ای هست نه دیگه معجری مونده

 نه دیگه گهواره ای هست نه علی اصغری مونده

 توی علقمه سکینه شده چشماش مثه دریا

 جگرش داره میسوزه که کوچیکه قبر سقا

یا حسین غریب مادر

نور چشمان ترم یادگارمادرم

غریب حسینم غریب حسینم

زینب زینب خواهر از شام بلا خوش آمدی

به زمین کربلا خوش آمدی

سرفراز از شام ویران آمدی

از سفر گیسو پریشان آمدی

نور چشمان ترم یادگار مادرم

مولا مولا گرچه خون آبه جگر آورده ام

پرچم فتح و ظفر آورده ام

عشق را تفسیر کردم یا حسین

شام را تسخیر کردم یا حسین

تا قیامت مو پریشان توام

یا بن زهرا مو پریشان توام

نور چشمان ترم یادگار مادرم

شام ویران را تو کردی کربلا

من تو را میدیدم از طشت طلا

با شهیدان جاودان دیدم تو را

زیر چوب خیزران دیدم تو را

مولا از گل نیلوفرت از من مپرس

از سه ساله دخترت از من مپرس

دخترت با دست زینب دفن شد

مثل زهرا مادرت شب دفن شد

چهل روزه ندیدمت، نگو چرا جون بر لبم

شاید نمی شناسی منو، به اون خدا من زینبم

داداش اگه کمونیم، تو بوده ای جوونیم، رفتی که پیرم

رسمش نبود داداش جونم، تو بری و من بمونم، بذار بمیرم

غریب و بی کفن حسین

ما رو غریب که دیده اند، به اشکمون خندیده اند

به پای نیزه سرت، پیش چشام رقصیده اند

بگو که ناموس خدا، مگه کوچه بازاریه

غمی که پشتمو شکست، غم امانت داریه

داداش یاس تو چیده شد، چه جور بگم با دست خود، با آه و گریه

قبری کوچیک کندم براش، ریختم خاک و یواش یواش، روی رقیه

غریب مادر یا حسین

دردم که تازیونه و، رخ سرخ و کبود نبود

دردم اینه که جای من، محله یهود نبود

امون زقلب تیره شون، امون ز چشم خیر شون

سرگرمیشون کتک زدن، یتیم کُشی بود سیره شون